Przechwałki i pogróżki. Konflikt i jego mechanika w sztukach wizualnych w Polsce

Wydawnictwo

redakcja: Łukasz Białkowski, Piotr Sikora

redakcja
Łukasz Białkowski, Piotr Sikora

autorzy
Diana Wasilewska
Łukasz Białkowski
Małgorzata Kaźmierczak
Łukasz Musielak
Błażej Filanowski
Paweł Rojek
Katarzyna Oczkowska

recenzja naukowa
dr hab. Paweł Leszkowicz

korekta językowa
Mariusz Sobczyński

projekt szaty graficznej
Bartosz Zaskórski

skład i projekt okładki
Anna Zabdyrska

Współwydawca

TRAFO Trafostacja Sztuki

Rok wydania 2019

ISBN 978-83-947367-4-3
ISBN 978-83-939527-2-4

pliki do pobrania

preview

Przechwałki i pogróżki. Konflikt i jego mechanika w sztukach wizualnych w Polsce

Książka, (…), to wynik trwającego prawie cztery lata procesu. Projekt "Przechwałki i pogróżki" miał wyłuskać sytuacje, w których konflikt pojawia się w sztuce współczesnej na wielu różnych poziomach. Zaprezentowaliśmy prace artystów, którzy otwarcie problematyzują agresję – skierowaną na innych twórców lub widza (bo się nie zna, bo nie rozumie) – sugerując, że w świecie sztuki nie dla wszystkich musi starczyć miejsca. Zaprosiliśmy też twórców, którzy choć nie twierdzą wprost (albo robią to rzadko), że są lepsi od innych, to w ich pracach wyczuwa się napięcie i poszukiwanie okazji do starcia. Na wystawie znaleźć można było także wiele dzieł, które stawiały pytanie o wartość różnych mediów artystycznych, o to, jak posługiwanie się konkretną techniką może wpisywać artystkę lub artystę w krąg twórców znajdujących się na fali wznoszącej lub będących passé, gdyż – jak się nam wydaje – medium, jakim posługuje się dany artysta, również pozycjonuje go w artystycznej hierarchii. Istotny wątek, który zaznaczyliśmy na wystawie, stanowiły również konflikty pokoleniowe – nieubłagany proces wchodzenia na scenę młodych i spychania z niej starych. Pytaniem, które pobrzmiewać miało w tle całości, były szanse dzisiejszego twórcy, który stoi na rozdrożu między indywidualizmem – aktem twórczym rozumianym jako działalność jednostkowa – a tendencjami kulturowymi, które każą mu działać w zespole i wymuszają precyzyjny podział zadań. Innymi słowy: Jak artystyczne ego wchodzi w kolektywne relacje, których wymaga od niego kultura?

Łukasz Białkowski, Piotr Sikora