Serdecznie zapraszamy na wystawę indywidualną »Analogowa przyszłość« Yane Calovskiego, której wernisaż odbędzie się w czwartek 17 października w ZONA SZTUKI AKTUALNEJ na Akademii Sztuki w Szczecinie.

Wystawa Yane Calovskiego »Analogowa przyszłość« bada subtelną grę między tym, co historia zapisuje, a tym, co pomija, czerpiąc z bogatej różnorodności archiwów, w tym z kolekcji Pascala Schöninga oraz transformacyjnego projektu modernistycznego Skopje. Na skrzyżowaniu tych źródeł pojawiają się głębsze pytania – o napięcie między historycznością a przyszłym znaczeniem, jednoznacznymi i wielorakimi tożsamościami. Wystawa oferuje przestrzeń, w której fragmenty pamięci i momenty twórczej intuicji są rekonstytuowane w materię teraźniejszości, która jest jednocześnie fizyczna i spekulatywna. Prace Calovskiego negocjują te złożoności, zapraszając widzów do rozważenia, w jaki sposób przeszłość kształtuje teraźniejszość i domniemane przyszłości, które konstruujemy. W jego ujęciu archiwa stają się żywymi bytami, które łączą przepaść między pamięcią a działaniem, stabilnością a zmianą.

Praktyka Yane Calovskiego dąży do przeobrażenia historycznych informacji, często zagubionych lub przesuniętych, fizycznie i namacalnie obecnymi. Jego twórczość funkcjonuje jako proces odzyskiwania, wydobywając wcześniej pomijane lub zapomniane elementy i przekształcając je w namacalne, istotne obiekty. Podejście Calovskiego obejmuje skrupulatne opracowywanie znalezionych obrazów, przedmiotów i tekstów — artefaktów, które niosą ślady historii, pamięci i tożsamości. Poprzez rekonstytuowanie tych fragmentów, artysta rekonstruuje narracje rezonujące w teraźniejszości, warstwowując znaczenie i zapraszając do głębszego zaangażowania z przeszłością.

Centralnym elementem podejścia Calovskiego jest wykorzystanie formatu instalacji, który stosuje on z wyjątkową subtelnością. Jego instalacje obejmują niehierarchiczną przestrzenność, która pozwala widzowi nawigować i wchodzić w interakcję z jego pracami na różne sposoby. Ten format umożliwia dynamiczną grę między obiektami a przestrzenią, którą te zamieszkują, kwestionując tradycyjną prezentację sztuki we współczesnej praktyce. Fizyczne rozmieszczenie elementów staje się integralną częścią znaczenia dzieła, zachęcając do aktywnego ich doświadczania.

W wystawie »Analogowa przyszłość« ta przestrzenna złożoność odzwierciedla naturę historii, z którymi mierzy się Calovski – otwartość, wieloaspektowość i ciągły stan negocjacji. Poprzez warstwowość materiałów archiwalnych i odniesień architektonicznych, Calovski ożywia napięcie między pamięcią a przyszłymi znaczeniami, zadając pytania o to, jak narracje historyczne mogą być zachowane i reinterpretowane we współczesnym kontekście. Wykorzystanie przestrzeni w jego instalacjach potęguje te pytania, ponieważ widzowie są zapraszani nie tylko do obserwowania, ale również do poruszania się po pracy, ucieleśniając płynność czasu i narracji, która stanowi podstawę jego artystycznej wizji.

Wystawa Yane’a Calovskiego — »Analogowa przyszłość« — przywraca niektóre historyczne i / lub fikcyjne narracje, przekształcając znalezione obrazy, przedmioty i teksty w immersyjne instalacje, które zapraszają do aktywnego zaangażowania. Skupiając się na artefaktach, które niosą ślady pamięci i tożsamości, Calovski starannie rekonstruuje narracje, które rezonują w teraźniejszości, czyniąc te powracające akty zarówno dostępnymi, jak i istotnymi. Jego innowacyjne podejście do formatu instalacji przyjmuje niehierarchiczną przestrzenność, umożliwiając widzom nawigację i interakcję z dziełem na różne sposoby, a tym samym kwestionując tradycyjne prezentacje sztuki.

Dzięki temu dynamicznemu podejściu Calovski nie tylko wydobywa na światło dzienne pomijane historie, ale także bada złożoną interakcję między pamięcią, tożsamością a przyszłymi możliwościami. Instalacje zachęcają do płynnej interakcji z przeszłością, skłaniając widzów do rozważenia, w jaki sposób te narracje kształtują ich rozumienie teraźniejszości i informują ich wizje przyszłości. Integrując odniesienia architektoniczne i materiały archiwalne, Calovski tworzy wieloaspektowy dialog, który odzwierciedla ciągłe negocjowanie historii i istotności w współczesnym społeczeństwie. Ostatecznie Analogowa przyszłość stanowi zaproszenie do refleksji nad sposobami, w jakie angażujemy się w nasze wspólne historie i jak nadal wpływają one na nasze zbiorowe tożsamości.

 

Calovski brał udział w licznych wystawach zbiorowych, w tym w MAXXI (2021), Guangdong Museum of Art (2017), Pera Museum (2016), Malmö Konstmuseum (2015), Künstlerhaus Bethanien (2015), Kunsthalle Bregenz (2013), Kunsthallen Brands (2006), Arcadia University Art Gallery (2004), CAC Vilnius (2003), Drawing Center (1998), a także 39. Międzynarodowe Biennale EVA (2020), Biennale Fotografii w Helsinkach (2014), Qalandiya International VII: FRACTURES (2014), 2. Biennale D-0ARK Underground (2012), Manifesta 7 (2008) i Manifesta 3 (2000). Jego instalacje site-specific były częścią wystawy Archives and Reality w Kunsthalle im Lipsiusbau w Dreźnie (2019), All Mounds Can Be Seen From My Window w Bunkrze Sztuki w Krakowie (2016) oraz Haushalten w Stiftung Bauhaus w Dessau (2015). Prace Calovskiego znajdują się w kolekcjach publicznych i prywatnych, w tym w Muzeum Sztuki Współczesnej w Skopje, Philadelphia Museum of Art, Van Abbemuseum w Eindhoven, Deutsche Bank Collection, Zorlu Art Collection, Bunkrze Sztuki, Narodowej Galerii Macedonii w Skopje, Art Telekom Collection i innych. Calovski mieszka i pracuje w Skopje i Berlinie.